I Ty możesz zostać psychiatrą lub jego pacjentem

 W kontekście skierowania przez sąd Jarosława Kaczyńskiego na badania psychiatryczne, sam zainteresowany, jego poplecznicy oraz zwykli ludzie mówią o nadużyciach, które mają na celu wyeliminowanie z życia publicznego niewygodnej osoby. Przypominają czasy stalinizmu i „psychuszek”, gdzie zamykano przeciwników „jedynej słusznej” władzy. Czasy się zmieniły, ale i dziś zdarza się, że niewinni ludzie są skazywani na przymusowe leczenie w zakładach psychiatrycznych. W przypadku Kaczyńskiego, chodzi podobno o ustalenie, czy jest poczytalny, bo gdyby to się potwierdziło, nie mógłby być sądzony. Zapewne orzeczenie o chorobie psychicznej otwiera drogę do zamknięcia człowieka w szpitalu psychiatrycznym…

 Polacy zgodnie z Ustawą o ochronie zdrowia psychicznego, mogą być wysyłani na przymusowe leczenie w zakładach zamkniętych. Tym, który "wsadza" do nich "skazanych" jest zwykle biegły lekarz sadowy, wydający opinię o konkretnej osobie. Sędziowie, jeśli się dobrze orientuję, zdają się na opinie specjalistów, bo, jak słusznie mniemają, kończyli prawo, a nie medycynę. I nic nie byłoby w tym złego, gdyby w prosty sposób można było stwierdzić chorobę psychiczną. Jest jednak inaczej. Podam dwa przykłady.

 Niemiecki listonosz, Gert Postel, bez medycznego wykształcenia, przez wiele lat pracował m.in. jako biegły sadowy w sprawach, gdzie chodziło o chorobę psychiczną, egzaminował lekarzy, oraz przez jakiś czas był ordynatorem szpitala psychiatrycznego. Dopuścił się oszustwa, ale pokazał, że za psychiatrę może uchodzić właściwie każdy i nie zostanie zdemaskowany nawet przez prawdziwych lekarzy. Postel nie musiał kończyć wieloletnich studiów. Zapoznał się po prostu z psychiatrycznym żargonem i przeczytał kilka książek. W końcu mógł udzielać odczytów o nieistniejących zaburzeniach pracy mózgu w sali wypełnionej przez lekarzy – specjalistów. Żaden z nich nie zapytał o egzotyczne jednostki chorobowe wymyślone przez listonosza, bo nie chciał uchodzić za ignoranta [1].

 Przykład drugi to eksperyment Davida Rosenhana. Ten amerykański psycholog nakłonił ośmiu normalnych, zwykłych ludzi, aby próbowali dostać się do szpitala psychiatrycznego, symulując halucynacje. Oczywiście wszystkich przyjęto. Symulanci już jako pacjenci przestali udawać, że są chorzy. Lekarze jednak uważali ich za wymagających hospitalizacji… Uczestnicy eksperymentu byli leczeni z nieistniejących zaburzeń od siedmiu do pięćdziesięciu dwóch dni. Zanim zostali wypisani ze szpitala, musieli przyjąć do świadomości, że są chorzy psychicznie. Co ciekawe, cześć pacjentów z prawdziwymi problemami wiedziało, że osoby, które brały udział w eksperymencie, były zdrowe i tylko udawały zaburzenia umysłowe [2].

            

 Dwa przedstawione przykłady nasuwają przypuszczenie, że psychiatria to być może szarlataneria. Uważam, że nikt przymusowo nie powinien być zamykany w szpitalach psychiatrycznych, zwłaszcza, że nie można, właściwie, obiektywnie stwierdzić, czy ktoś jest chory psychicznie, czy też nie, a o błąd w tej materii bardzo łatwo. Kaczyńskiego na pewno nikt nie umieści w zakładzie zamkniętym, ale zwykli ludzie są właściwe bezbronni w obliczu lekarza, który na podstawie swojego widzimisię może pozbawić ich wolności.

[1] Andrzej Skulski, Psychiatria – oszustwo za parawanem uzdrawiania, „Wolne Media”, [w:] http://wolnemedia.net/zdrowie/psychiatria-%E2%80%93-oszustwo-za-parawanem-uzdrawiania/, [dostęp: 29 VI 2011 r.].
[2] Eksperyment Rosenhana, „Wikipedia” [w:]http://pl.wikipedia.org/wiki/Eksperyment_Rosenhana, [dostęp: 29 VI 2011 r.].

Autor : Sławomir Rutkowski , artykuł pochodzi ze strony: http://slawomir-rutkowski.blog.onet.pl/


Wydrukuj i / lub ściągnij na dysk cały artykuł: Kliknij