Autor: Prof. Thomas S. Szasz
W eseju: ”Mit choroby psychicznej”, który opublikowałem w 1960 roku i w mojej książce o tym samym tytule, która ukazała się w rok później, postawiłem jednoznaczną tezę: należy zmienić medyczny charakter koncepcji choroby psychicznej i aby odrzucić moralne prawo psychiatrycznych interwencji przez nie uzasadnianych argumentowałem, że zjawiska dawniej nazywane jako “psychozy” i “neurozy”, teraz po prostu nazywane chorobami psychicznymi, są w istocie jedynie dezorientującymi zachowaniami doświadczającego ich podmiotu wobec innych ludzi bądź wobec siebie samego.
To stanowiło podstawę do tego, aby odrzucić obraz pacjentów jako bezbronnych ofiar patologiczno-biologicznych procesów, które są poza ich kontrolą i aby wycofać się z udziału przymusu psychiatrycznych praktyk, które są niezgodne z fundamentalnymi ideałami moralnymi wolnego społeczeństwa.
W 1950 roku, kiedy pisałem „Mit choroby psychicznej” pogląd, że obowiązkiem Rządu Federalnego jest zapewnienie “opieki zdrowotnej” obywatelom amerykańskim, nie był jeszcze obecny w świadomości społecznej. Większość pacjentów, określanych jako chorzy psychicznie, była uznawana za nieuleczalnie chorych i zamykano ich w szpitalach psychiatrycznych. Lekarze, którzy się nimi opiekowali, byli pracownikami okręgowych szczebli władzy. Lekarze nie-psychiatrzy w sektorze prywatnym leczyli pacjentów, którzy zgłaszali się dobrowolnie i byli opłacani przez nich i ich rodziny.