TERROR PSYCHIATRYCZNY w polskich psychuszkach czyli czego nie wiesz o polskim systemie "opieki" zdrowotnej

Jak wygląda rzeczywistość polskich psychuszek?

Kontakt pacjenta z rodziną może zostać zawieszony na każdym etapie; znam przypadki ludzi, którym zabroniono odwiedzin osób bliskich. -racje żywnościowe są dużo uboższe niż w szpitalach innego typu. Szpitalni dietetycy wychodzą z założenia, że "psychole" nie są rekonwalestentami i nie muszą się za dobrze odżywiać. Ogólnie szpitale bardzo oszczędzają na żywieniu. -ponad 3/4 pacjentów pali papierosy. Wytłumacz takiemu schizofrenikowi że ma zamykać drzwi do palarni żeby smród nie roznosił się po całym szpitalu. Szpitalniane palarnie są fikcją, bo pacjenci palą papierosy także poza nimi - i co im zrobisz? -pacjenci dowożeni na oddział przez policję mają w zwyczaju np plucie do dzbanków z kompotem lub inną lurą, o innych aspołecznych zachowaniach nie wspomnę. -leczenia psychologicznego w polskich szpitalach brak. Po prostu brak i koniec, choć zdarzają się bardzo nieliczne wyjątki. -powszechne są kradzieże dosłownie wszystkiego, regulaminy są tak dostosowywane, by umożliwić szpitalnym złodziejaszkom komfortowe życie cudzym kosztem. Słyszałem historię o tym, jak jednej pacjentce w ciągu jednego dnia zabrano 20 paczek papierosów, bo nie dopilnowała tego, by je wziąć z palarni. -powszechne jest żebranie dosłownie co chwila i groźby karalne w wypadku odmowy dania: papierosów, kawy, pieniędzy. -dlatego wszystko co masz wartościowe musisz non stop trzymać ze sobą. -w niektórych szpitalach powszechną praktyką jest to, iż nie leczy się objawów niepożądanych po neuroleptykach, np wykręcania oczu do góry czy kręczu karku. -wszelkie zachowania będące wynikiem szoku wywołanego nagłym zamknięciem w psychuszce są interpretowane jako objaw chorobowy i są przyczyną nieraz drastycznego zwiększenia dawek leków. -możesz w każdej chwili dostać wpierdol, zostać okradzionym, zgwałconym, zamordowanym i nikt za to nie poniesie odpowiedzialności. -przemycenie noża, żyletki, kawałka szkła dla pacjenta o przeszłości kryminalnej jest bardzo proste, ponieważ prawie w ogóle nie są kontrolowane rzeczy wnoszone przez bliskie osoby i darowane osadzonemu. -na jednym oddziale, w jednym pokoju przebywają pacjenci kryminalni, ze zwykłą nerwicą razem z pacjentami upośledzonymi umysłowo którym nic nie wytłumaczysz i którzy robią co chcą. -leczenie w szpitalach akademickich (kliniki) polega na faszerowaniu pacjenta megadawkami farmaceutyków. Ogólnie lekarze ze szpitali klinicznych uważają się za jakichś bogów i roszczą sobie prawo do podawania nieraz maksymalnych dawek leków, co w zwykłym szpitalu nie przejdzie.