Niewygodna prawda

Pracownik socjalny Karolina Kasprzak ujawnia na swoim blogu praktyki w szpitalach psychiatrycznych, “ sposób ” radzenia sobie personelu z osobami niepełnosprawnymi. Bicie gdy nikt nie widzi, bo przecież choremu psychicznie i tak nikt nie uwierzy... To przerażające.

“Przez kilka miesięcy pracy z osobami niepełnosprawnymi nabyłam sporo doświadczenia, ale i szereg lekcji pokory. Pani dyrektor jednej z placówek próbowała wpoić mi własne "zasady" pracy z ludźmi z problemami zdrowia psychicznego. Nowe miejsce, nowi ludzie, nowe sytuacje. Co robić, gdy uczestnik zachowuje się agresywnie: krzyczy, przeklina, pluje bądź podnosi rękę na opiekuna?

 * * * 

W kontakcie "jeden na jeden" czyli jeden terapeuta i jedna osoba z ograniczeniem sprawności, trzeba pokazać przewagę. Uderzyć tak, aby nie było widać, a jeśli niepełnosprawny komukolwiek z zewnątrz o tym fakcie powie, to przecież osoba chora psychicznie, więc i tak nikt jej nie uwierzy.

* * * 

Taką metodą "terapii" podzieliła się ze mną dyrektorka w indywidualnej rozmowie. Świadków owej konwersacji brakowało, nie miałam też dyktafonu, by nagrać jej przebieg. Wstrząsnęło mną porządnie. To nie były tylko słowa wypowiedziane w emocjach. Jeden z pacjentów tej placówki, człowiek z lekkim stopniem niepełnosprawności, na moje pytanie o bicie przyznał, że widział jak ta pani uderza pięścią po głowie kolegę. ”

Czytaj całość: http://pracownik-socjalny.blogspot.com/

Zobacz też:

- Bożena
- Krychnowic piekło!

- Koszmarna terapia dzieci
- Krystian Głuszko - Spektrum

ACTA wraca pod inną nazwą?

Czekają nas nowe ACTA? Są już protesty

Organizacje broniące prywatności i wolności internetu wzywają rząd, by sprzeciwił się kanadyjsko-unijnej umowie stworzonej na wzór ACTA. "Są w niej zapisy, które kontynuują represyjną politykę egzekwowania praw autorskich" - piszą w liście do premiera Donalda Tuska.

Fundacje Panoptykon i Nowoczesna Polska, Centrum Cyfrowe Polska i Internet Society Poland alarmują, że w atmosferze tajemnicy powstaje kolejny projekt międzynarodowej umowy handlowej, która - wprowadzając sankcje karne za naruszanie praw autorskich - uderza w prawa obywatelskie.

Umowa ACTA, odrzucona w lipcu przez Parlament Europejski po bezprecedensowej, rozpoczętej w Polsce fali ulicznych protestów internautów, dotyczyła Unii z jednej strony oraz USA, Kanady, Japonii, Australii, Meksyku, Maroka, Nowej Zelandii, Korei Południowej i Singapuru z drugiej. 

Czytaj całość: http://wyborcza.pl/

Zobacz też: 

-  CETA będzie jak ACTA? Polski rząd wezwany do podjęcia działań

No i po wolności! Zamknie was nawet Sanepid

Zbaczamy trochę z kursu ale temat ważny

“Dyskusje polityczne przyćmiły wprowadzenie w życie jednej z najbardziej niebezpiecznych ustaw w najnowszej historii Polski. Głosami 459 posłów Sejm zdecydował się na umożliwienie aresztowania każdego Polaka bez sądu. I możliwości odwołania.

Ustawa, skrótowo określana jako „ustawa o szczepionkach” obowiązuje od września tego roku. Powołuje nową służbę specjalną – dając uprawnienia służb specjalnych Sanepidowi, umożliwia aresztowanie i pozbawienie wolności każdego – na wniosek urzędnika sanitarnego.

O ustawie rozmawiam z Maciejem Lisowskim, dyrektorem Fundacji Lex Nostra. Fundacja wystąpiła do Rzecznika Praw Obywatelskich z prośbą o zaskarżenie nowego prawa do Trybunału Konstytucyjnego, jako łamiące Konstytucję RP i rażąco z nią niezgodne.”

Całość artykułu dostępna jest: http://www.wykop.pl/ramka/

Trybunał w Strasburgu: Umieszczenie w domu opieki jest pozbawieniem wolności

Chorujący na schizofrenię Polak wygrał wczoraj w Strasburgu. Trybunał uznał, że przymusowe umieszczenie osoby w domu opieki społecznej jest pozbawieniem wolności.

Stanisław K. ma dziś 56 lat. Od szesnastego roku życia choruje na schizofrenię, od 2000 r. jest ubezwłasnowolniony.

Wniosek o ubezwłasnowolnienie złożył brat, który został kuratorem Stanisława K. I zaraz umieścił go w domu opieki społecznej. Dla osoby ubezwłasnowolnionej oznacza to praktycznie pozbawienie wolności. Nie może sama wychodzić, musi się starać o "przepustki" do domu, nie może dysponować swoimi pieniędzmi. 

Więcej: http://wyborcza.pl/

Zobacz też:

- Ubezwłasnowolnienie
- Krzywda i bieda w szpitalach psychiatrycznych

Przeglądaj/Pobierz wydruk PDF

Jesiennie . . .

Uważaj, co mówisz, czyli na obserwację do psychiatryka

Drodzy Czytelnicy, radzę wam bardzo uważać na to, co mówicie w urzędach administracji centralnej. Owszem, można wyrażać głośno swój zachwyt dla świetnej organizacji pracy, dla polityki rządu Tuska, dla życzliwości urzędników lub dla konkretnego ministra.
Ale nie powinno się nikogo ani niczego krytykować, a już w szczególności nie należy używać zwrotów frazeologicznych lub jakichkolwiek przenośni czy metafor, mogących sugerować narastanie w obywatelu uczuć gwałtownych i trudnych do kontrolowania. W tym także emocji, które obywatel w desperacji mógłby skierować sam przeciwko sobie, bo władza bardzo się o każdego obywatela troska i również w takiej sytuacji musi interweniować.

 Taki los spotkał pewnego pana, którego historię opisał dziennik „Metro”. Pan ten jest właścicielem domu, który wynajmuje na biura. Państwo zamierza go wywłaszczyć z parkingu przed nią, żeby zbudować tam wiadukt. Jak nietrudno się domyślić, dla właściciela domu oznacza to koniec zarabiania na wynajmie. Dlatego złożył protest w dawnym Ministerstwie Infrastruktury, obecnie – transportu. Protest leżał sobie półtora roku, bo akurat żaden urzędnik nie miał chwilki, żeby rzucić na niego okiem. Oni tam są od dbania o Polskę, a nie od wczytywania się w papierki jakichś pieniaczy. 

Całość na http://wpolityce.pl/


Zobacz też: 

- "Na wariata" - Bianka Mikołajewska

- Przymusowe badania w szpitalu psychiatrycznym są bezprawne (pełna wersja PDF)

- Rząd chce chronić zdrowie psychiczne Polaków...?

- Paragraf dwieście trzy

- Polskie psychuszki

Pobierz artykuł w PDF-ie

Psychiatrom nie podoba się rzecznik praw pacjenta

Psychiatrzy ze Szpitala Dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Rybniku domagają się odwołania rzecznika praw pacjenta, który tam pracuje. Mówią, że wtrąca się do leczenia i namawia chorych do składania skarg.

Rzecznik praw pacjenta psychiatrycznego to młoda instytucja, wprowadzono ją w 2006 roku. Zgodnie z przepisami rzecznicy powinni pracować we wszystkich szpitalach psychiatrycznych. Jak bardzo są potrzebni, świadczy ostatni raport NIK-u. Łamanie praw pacjenta w szpitalach psychiatrycznych to codzienność. Chorzy zamykani są w izolatkach na całą dobę, nie podaje im się posiłków, nie wypuszcza do ubikacji. Czytaj całość: http://katowice.gazeta.pl/

Zobacz też:

- Psychiatryczna obława na rzeczników praw pacjenta

Pobierz artykuł w PDF-ie

Zza szyby spektrum - “Terrorapie”

Gorąco polecamy! Lapidarny i uderzający opis terapii stosowanych w szpitalach psychiatrycznych. Autor książki Spektrum Krystian Głuszko, ujawnia tragiczną rzeczywistość w psychiatrii. Nieudolność  psychiatrów oraz szkodliwość w stosowanych tam metodach  “leczniczych”, przypominają raczej starodawne metody “kuracji” niż medycynę współczesną. Terapie pod postacią elektrowstrząsów oraz szoku insulinowego, stosowane na nim samym były traumą i jak mówi sam Krystian, pozostaną w jego pamięci do końca życia...

“W mojej książce "Spektrum" jest wiele chaotycznych emocji. Opisałem tam tortury jakie przeżyłem. Od śpiączek insulinowych po elektrowstrząsy. Traumy, które przeżyłem przez "terapie" opisane w "Spektrum" i w tekście poniżej już na zawsze pozostaną w mojej pamięci. Znalazłem stronę, która opisuje te terrorapie i chciałbym uświadomić społeczeństwo jak bardzo psychiatria potrafi być okrutna...

Elektrowstrząsy po raz pierwszy w historii zastosowano we Włoszech. Wówczas to psychiatra Ugo Cerletti będąc świadkiem użycia tej techniki w rzeźni w celu ogłuszenia świń przed przecięciem im gardła”













Całość materiału dostępna jest pod adresem: http://krystian-robert.blogspot.com/2012/03/terrorapie.html

Zobacz też:

- Wiersz..

- Krychnowic piekło!

- Rozpruwacze ludzkich mózgów - Neewsweek

- Gdy psychiatria miała wolną rękę ...

- Blaski i cienie psychiatrii

Pobierz artykuł w PDF-ie

Jarosław Stukan - Toxische Psychologie und Psychiatrie

Książka Jarosława Stukana "Toksyczna psychologia i psychiatria. Depresja a samobójstwo" ukazała się również w języku niemieckim. Więcej informacji m.in. na temat polskiego wydania książki znajdziesz na naszej stronie: Jarosław Stukan

Krystian Głuszko - Spektrum

Z cyklu polecane książki:

"Zobacz życie zza krat szpitali psychiatrycznych i okrutne terapie tam przeprowadzane... Spektrum obnaża tajemnice miejsc zapomnianych przez samego Boga... Książkę kupicie w większych księgarniach lub tych internetowych." Zachęcamy do polubienia strony autora na Facebooku ,to ważna sprawa!

Autor: Głuszko Krystian

Seria: Z Wykrzyknikiem!
Wydawca: Dobra Literatura
ISBN: 978-83-933290-5-2
Data premiery: styczeń 2012
Liczba stron : 124
Format : 12,5x19,5 cm
Okładka : twarda

Książkę można kupić w wydawnictwie Dobra Literatura: 

http://dobraliteratura.pl/

Recenzja książki “Spektrum” Krystiana Głuszko:

Biorąc do ręki książkę „Spektrum” Krystiana Głuszko nie należy spodziewać się, że po jej przeczytaniu nasz sposób postrzegania świata pozostanie taki jak dotychczas. Poznamy prawdę, której nikt wcześniej nie odkrył i zobaczymy rzeczywistość z perspektywy człowieka cierpiącego. Zatrzyma się czas. Zapomnimy o własnych zmartwieniach. Wsiądziemy do pojazdu pełnego ludzi naznaczonych piętnem psychozy. Do oczu napłyną łzy, a podróż nigdy się nie zakończy.

Taką siłę ma publikacja wydana nakładem Wydawnictwa „Dobra Literatura” w serii „Z wykrzyknikiem!”. Autor, będący pacjentem szpitala psychiatrycznego, opisuje w niej zarówno etapy własnej choroby, jak i odsłania prawdę o nieterapeutycznych praktykach stosowanych przez lekarzy. „Przyjąć – zaleczyć – wypuścić – czekać na powrót” – do tego ogranicza się personel. Nie ma empatycznej rozmowy i rozumiejącej postawy. Brakuje też wsparcia dla bliskich, tak bardzo potrzebnego w walce z chorobą psychiczną. Terminy takie jak: „psychoedukacja” czy „integracja” zostają zepchnięte w niepamięć. Są za to elektrowstrząsy i śpiączka insulinowa, której fazę ocenia się na podstawie dotknięcia stopy kluczem.

Jest Beata, niespełna trzydziestoletnia dziewczyna, która się śmieje, a po kilku dniach staje się kimś zupełnie innym. Dusza cierpi niewymownie, zaś krzyk obija się o puste ściany. Kobieta, która wkrada się do sali konferencyjnej szpitala i na tablicy pisze: „Nazywam się Beata, jestem szalona, ale cieszę się, że Pan Bóg mnie stworzył”.

Czytając szkice Krystiana Głuszko może nasunąć się wniosek: „To nie może być prawda!” albo „Przecież to lekarze! Nie mogliby zrobić czegoś takiego!”. To nie jest jednak fikcja, to życie! Do nadużyć dochodzi wszędzie tam, gdzie władza człowieka nad człowiekiem wymyka się spod kontroli. Za zamkniętymi drzwiami szpitali psychiatrycznych, domów pomocy społecznej, ośrodków terapeutycznych nadmiernie dawkuje się leki psychotropowe i siłą przywiązuje chorych do łóżek usprawiedliwiając to wszystko troską o bezpieczeństwo. Krystian nie bez kozery pisze o tym, że szpital psychiatryczny dla rodzin musiał wyglądać inaczej. Dla rodzin, nie dla chorych, bo to przecież „wariaci”, więc i tak nikt im nie uwierzy.

Całość recenzji tej książki dostępna jest pod adresem: https://strefaslowa.wordpress.com/o-autorze/recenzje-i-artykuly/

Psychuszka w demokracji - jak zamknąć zdrowego.

Do szpitali psychiatrycznych trafia coraz więcej zdrowych osób. Zamknięcie w psychuszce jest dziś represją stosowaną częściej niż w PRL! Co gorsza, stało się też metodą załatwiania przez prokuratorów i sędziów prywatnych porachunków.

Artykuł opublikowany w tygodniku "OZON" (nr 28) pt. "Psychuszka w demokracji" Pobierz w PDF-ie

Kiedy chcą coś podać, na przykład leki, otwierają główne drzwi i podają przez kratę. Cela jest sześcioosobowa, WC wydzielone w rogu, bez drzwi (wszystko widać). Okna również odgrodzone kratą. W nocy jeden chłopak zaczął wyrywać z pustego łóżka metalowe pręty, był agresywny. Krzyczał, że musi wyjść z celi, bo widzi różne rzeczy i one go wołają. Prosiłem strażnika, żeby zabrał chłopaka, bo machał tymi prętami i zaczynał budzić strach. Strażnik nie zrobił nic” – tak o pisuje swoje życie na oddziale psychiatrycznym Daniel G. z Rawy Mazowieckiej. Trafił tu, bo miał pecha wejść w konflikt z Robertem Gdakiem, miejscowym notablem, zastępcą prokuratora rejonowego. 

Jego kłopoty zaczęły się już w 2000 roku, gdy powiedział, że prokurator „często przekracza swoje uprawnienia służbowe, składa fałszywe zeznania i tworzy fałszywe dowody”. Gdak oskarżył go o pomówienie. Zgodnie z kodeksem karnym taki proces powinien toczyć się z oskarżenia prywatnego, jednak prokuratura zaczęła ścigać chłopaka z urzędu.

Prowadząca sprawę koleżanka Gdaka, prokurator Marzena Orłowska z prokuratury w sąsiednich Skierniewicach, uznała, że Daniel G. wykazuje objawy choroby psychicznej. Nie miało znaczenia, że nic w jego życiu nie świadczy o tym, że mógłby być chory psychicznie: nigdy nie leczył się psychiatrycznie, bez problemu skończył podstawówkę, ogólniak i dostał się na Wydział Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Ze studiów zrezygnował ze względu na ciężką sytuację materialną rodziny.

Mimo to biegli psychiatrzy przychylili się do wniosku pani prokurator i skierowali Daniela G. na przymusową obserwację psychiatryczną. Trafił na oddział obserwacji sądowo-psychiatrycznej przy łódzkim zakładzie karnym nr 2. Jego dzień wygląda podobnie jak dzień sąsiadujących z nim niemal przez ścianę więźniów. Rano pobudka, raz dziennie spacer, ograniczony dostęp do telefonu. Problemy z załatwieniem najprostszych spraw. Daniel, krótkowidz (–5 dioptrii), dopiero po dwóch tygodniach wyprosił sobie prawo do noszenia okularów. To wszystko miało miejsce, chociaż postępowanie w sprawie pomówienia prokuratora Gdaka przez Daniela G. jest dopiero na etapie przygotowawczym.

Lecznicze elektrowstrząsy